Μετά από μια αρκετά φορτισμένη μέρα στο γραφείο, μόλις γύρισα σπίτι καταπιάστηκα με την κουζίνα. Χωρίς συγκεκριμμένο πρόγραμμα, χωρίς καν συνταγή, ξεκίνησα να φτιάχνω τυροπιτάκια που γευστικά και εμφανισιακά έγιναν σαν κουρού.
Τα υλικά που έβαλα για τη ζύμη έδωσαν 25 παχουλά πιτάκια:
1 πακέτο φαρίνα
1 γιαούρτι πλήρες
ελαιόλαδο όσο 1 κεσές γιαουρτιού
ελάχιστο αλατάκι και μια σταλιά ζάχαρη
Έβαλα όλα τα υλικά σε μπολ και τα ζύμωσα καλά.
Άφησα ένα μισάωρο περίπου τη ζύμη να ξεκουραστεί και μετά, χρησιμοποιώντας ελάχιστο αλεύρι για να μην κολλήσει, την άνοιξα πάνω στον πάγκο της κουζίνας με το χέρι σε μέτρια πιτάκια. Όταν ψήθηκαν βέβαια έγιναν φουσκωτά και παχουλά!Στα μισά έβαλα ένα μίγμα από φέτα λιωμένη, τυρί τριμμένο, αυγό και πιπέρι. Για τα υπόλοιπα ανακάτεψα τυρί τριμμένο και ψιλοκομμένο ζαμπόν. (Αν είχα θα έβαζα λουκανικάκι με μουστάρδα ή σοταρισμένα μανιτάρια με λίγο τυράκι.)
Τα ακούμπησα σε αντικολλητικό χαρτί και τα έψησα στους 170 βαθμούς για 20 λεπτά.Περιττό να προσθέσω πως έγιναν ανάρπαστα...
Τα ακούμπησα σε αντικολλητικό χαρτί και τα έψησα στους 170 βαθμούς για 20 λεπτά.Περιττό να προσθέσω πως έγιναν ανάρπαστα...
me mia leksi uperoxa....geustikotata kai eukola....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπέττυ δεν είσαι η μόνη που η μαγειρική έχει ευεργετική επίδραση.Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει σε πολλές πολλούς, που αγαπούν τη μαγειρική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τυροπιτάκια σου πολύ ωραία και γρήγορη λύση για μας τις εργαζόμενες.
Καλό βράδυ και καλό Σ/Κ
αγχολυτικό δε θα πει τίποτε, όσο περισσότερο κουρασμένη είμαι τόσο πιο πολλά ανακατεύω στην κουζίνα, το παρακάνω βέβαια και μετά αγχώνομαι με τα πιάτα που μαζεύτηκαν, κλάψ !!! ούτε το πλυντήριο με προλαβαίνει !!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπημένα πιτάκια και η γέμιση σου μούρλια και πολύ δελεαστική
καλό και ξεκούραστο Σαββατοκύριακο
Κάποτε, πριν πολλά χρόνια, χρησιμοποίησα τη μαγειρική, κι εγώ, σαν αγχολυτικό. Είχα και μερικές γνώσεις από τη μητέρα και τη γιαγιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τότε όμως, χωρίς να έχω άγχος πια, απέκτησα "μόνιμο ηλίθιο ύφος" και ανέλαβα την διατροφή μας.
Με τις ζύμες κουρού, έχω λατρεία.
Πάντα όμως βάζω και ένα κουταλάκι άσπρο ξύδι, για να γίνει και να διατηρηθεί τραγανή.
Καλή σου μέρα, Αγαπητή Ελισσάβετ και καλό Σ/Κ
Εγώ πάλι τα νεύρα μου ξεσπάω στην κουζίνα και όσο πιο πολλά τα νεύρα τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια τα πιτάκια, τα φτιάχνω κι εγώ συχνά! Αγαπημένα του γιόκα μου όταν τα γεμίζω με λουκάνικο!
Ξανθή, τελικά λέω το "τερπνόν μετά του ωφελίμου", και τα νεύρα μου ξεσπάω και οι αγαπημένοι μου καλοπερνάνε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαστεροπλήξ, ακριβώς τα ίδια, στην κουζίνα μέχρι τελικής πτώσης!!!
Δύσπιστε, κρατώ τη συμβουλή σου, θα προσθέσω κι εγώ ξύδι την επόμενη φορά...
Λιλάκι μου είμαστε ομοιοπαθείς...Καλή σου μέρα!
Καλημέρα πολύ ωραίο το μπλογκ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρώτησεις επειδή μένω εξωτερικό:
-Πόσα γραμμάρια είναι ένα πακέτο φαρίνα;Πρόκειται για αλεύρι για όλες τις χρήσεις;Βρίσκω το τοτάλ το φάγε που είναι 150 γρμ αν μπορείτε να μου πείτε πόσο γρμ αλεύρι....
Εγώ πάλι όταν έχω ημικρανία μαγειρεύω κι έτσι τη νιώθω λιγότερο.
Ευχαριστώ
@ Και λοιπόν; E allora? καλή σου μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήλοιπόν ένα πακέτο φαρίνα είναι 500 γρ και είναι αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (self-raising)
ο κεσές γιαούρτι που έβαλα σε αυτή τη συνταγή ειναι Total Φαγε 200 γρ. και μετά γέμισα τον ίδιο κεσέ με ελαιόλαδο...
αν χρειάζεσαι περισσότερες διευκρινήσεις θα χαρώ πολύ να βοηθήσω...
Ευχαριστώ πολύ για τις διευκρινήσεις.Τώρα που ξέρω τα γραμμάρια θα κανονίσω τις δόσεις.Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του δε θυμάμαι να έχω δει...χμμμ αυτό είναι ένα ζήτημα....
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Και λοιπόν; E allora? :
ΑπάντησηΔιαγραφήμην ανησυχείς, μπορείς να βάλεις αλεύρι για όλες τις χρήσεις και να προσθέσεις ένα φακελάκι μαγιά (yeast)- σίγουρα θα βρεις σε μεγάλο σούπερ μάρκετ, ένα φακελάκι μαγιά 8 γρ. φτάνει για μισό κιλό αλεύρι...
Συμφωνώ μαζί σου, το καλύτερο αγχολυτικό. Τα πιτάκια πολύ νόστιμα. Καλό Σ/Κ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήBetty,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι γιατί στην φωτό του Blog κρατάς ένα ποτήρι κρασί!
Οι συνταγές σου καταπληκτικές... κρίμα που το internet προσφέρει μόνο ...οφθαλμόλουτρα και όχι γεύσεις, μυρωδιές...
@ Sommelier: έχω μια αδυναμία στο κρασάκι, δεν στο κρύβω, εξ άλλου φτιάχνουμε πολύ καλό δικό μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
betty καλημέρα,τυχαία ανακάλυψα το blog σου και έκτοτε το επισκέπτομαι ανελιπως. οι συνταγές είναι πολυ ενδιαφέρουσες και σκοπεύω κάποια στιγμή να τις δοκιμασω και εγω. εχω και εγω μια μεγάλη αγάπη την μαγειρική και ναι συμφωνω οτι είναι πλήρως αγχολυτικη! σ'ευχαριστουμε που μοιραζεσαι τις ιδεες σου με εμας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ lilly: καλώς ήρθες στην παρέα μας, χαίρομαι που σου αρέσουν οι συνταγές μου, οι περισσότερες είναι πανεύκολες για να εξυπηρετούν απόλυτα εσάς τα νέα κορίτσια...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα χαρώ να τα λέμε συχνά...
παρόμοια μας έφτιαχνε και η μαμά μου..δεν ξέρω αν η συνταγή μοιάζει πάντως εμφανισιακά είναι ίδια...θα παρω μερικα δεν σε πειραζει??
ΑπάντησηΔιαγραφήΤούτα τα τυροπιτάκια είναι παντού και πάντα ευπρόσδεκτα. Δεν ξέρω κανένα που να μην του αρέσουν :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφή