Χρόνια είχα να το φάω αυτό το φαγάκι, το θυμήθηκε ο σύζυγός μου που το έφτιαχνε η μανούλα του στην Κρήτη και το ζήτησε... χαλάω εγώ χατήρι; J
1 κιλό φρέσκα κουκιά
600 γρ αγκινάρες (έβαλα κατεψυγμένες)
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
1 κύβος ζωμός λαχανικών αραιωμένος σε 2 κούπες ζεστό νερό
2-3 κουταλιές άνιθος ψιλοκομμένος
Αλατοπίπερο
Χυμός από 2 λεμόνια
1 κουταλιά σούπας νισεστές ή κορν-φλάουρ
Καθαρίζουμε τα κουκιά γύρω-γύρω, αν έχουν σκληρές ίνες,
αλλιώς κόβουμε μόνο το πάνω και το κάτω μέρος.
Ανάλογα με το μέγεθος, τα κόβουμε στα 2 ή στα 3 και τα πλένουμε καλά.
Τα αφήνουμε να στραγγίσουν.
Σε μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και ροδίζουμε ελαφρά το κρεμμύδι.
Προσθέτουμε τα κουκιά και ανακατεύουμε για 1-2 λεπτά.
Ρίχνουμε τον κύβο με το ζεστό νερό, χαμηλώνουμε τη φωτιά
και αφήνουμε να ψηθούν για 10 λεπτά περίπου.
Τότε προσθέτουμε τις αγκινάρες και τον άνιθο, αλατοπίπερο
και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει για 15'20 λεπτά ακόμα,
μέχρι να μαλακώσουν τα κουκιά και οι αγκινάρες και να δέσει η σάλτσα.
Στον χυμό λεμονιού διαλύουμε το νισεστέ και περιχύνουμε το φαγητό.
Ανακατεύουμε να πάει παντού, κουνώντας την κατσαρόλα.
Αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις και σβήνουμε τη φωτιά.
Το συνοδεύουμε με φέτες φρέσκο ή φρυγανισμένο ψωμάκι!
Σημ: Αν χρησιμοποιήσουμε φρέσκες αγκινάρες, τις ρίχνουμε στην κατσαρόλα μαζί με τα κουκιά.
Πω πωωωω, τι μου θύμισες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσον καιρό έχω να φάω αυτό το φαγάκι, το έφτιαχνε η μανούλα μου τέλειο!
Καλή βδομάδα Μπέτυ μου!
Πολύ αγαπημένο φαγητό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα Μπέτυ, και καλή εβδομάδα. Από παιδί σχεδόν έχω να φάω αυτό το πιάτο! Έχει άραγε η αγορά ακόμη φρέσκα κουκιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ κι ο σύζυγος το λατρεύουμε, τα παιδιά μας όμως θα μας διώξουν από το σπίτι, θα έρθουμε να μας φιλέψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου τα χάλασες λίγο σήμερα...εγώ με τα κουκιά...δεν έχουμε συνάψει σχέση ακόμη....τις αγκιναρούλες όμως μια χαρά τις τρώω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως και να έχει όμως φαίνεται ότι είναι τέλειο το φαγάκι σου...τα φτιάχνει και η πεθερά μου έτσι και κοκκινιστά!
Καλή εβδομάδα είπα??
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλασικό φαγητό της εποχής!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Σοφία Ζ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Σοφία, καλώς ήρθες στην παρέα μας!
Την περασμένη βδομάδα στην λαϊκή είχε, σε λίγο όμως θα μεστώσουν και δεν θα αξίζουν και πολύ, γι αυτό, αν πρόκειται να το φτιάξεις, βιάσου!
Καλό βράδυ!
εφερες την ανοιξη στο πιατο μας!εξτρα ανηθο και λεμονι για μενα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα και καλή εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω να φάω κουκιά από τότε που πήγαινα δημοτικό (περίπου 30και... χρόνια) και παρακαλώ τη γυναίκα μου να μου το φτιάξει αλλά τίποτα!!!
Τι να κάνω;
Ζηλεύω!!!!!
Δεν το έχω μαγειρέψει ποτέ μου και ο έρμος ο Δημήτρης το αγαπά και μου το λέει με παράπονο μα...δεν το μαγειρεύει για τον εαυτό του..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το έχω φάει ποτέ μου, κουκιά δεν έχω δοκιμάσει, οι αγκινάρες μου αρέσουν πολύ. Άλλο ένα φαγητό που πρέπει να δοκιμάσω. Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιρό έχω να φάω κουκιά και το λιγουρεύομαι το φαγάκι έτσι όπως το βλέπω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάζω το ψωμάκι κι έρχομαι :))
Η γυναικούλα μου δεν έχει φτιάξει ποτέ αυτό το υπέροχο φαγητό, γιαυτό αύριο θα το φτιάξω εγώ με τη συνταγή της Μπέτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια !!!! ωραίο !!!!! το φαγάκι και ανοιξιάτικό μοσχομυριστό !!!! οι προσφυγες θρακιώτισες γιαγιάδες μας,τα μαγειρεύαν και με ντοματούλες ψιλοκομένες ή με ντοματοπελτέ και μπόλικο δυόσμο ψιλ/νο και πράσινα κρεμμυδάκι αρκετα !!! υπέροχα !!!,---πρωτα ζεματιζαν τα καθαρισμένα κουκιά.=
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειο θα ήταν κι έτσι!
Διαγραφή