Δεν φαντάζομαι να νομίζατε ότι τελειώσαμε με τα ψάρια...! Μα υπάρχει καλύτερη, πιο υγιεινή και νόστιμη τροφή; Μεγάλη ευτυχία που στην Ελλάδα υπάρχει ατέλειωτη ποικιλία φρέσκων ψαριών και δεκάδες συνταγές για όλα τα γούστα... Αυτή τη φορά αρκεστήκαμε σε λιθρινάκια που ψήθηκαν στα κάρβουνα, μοσχοβόλισε η γειτονιά και έγιναν ανάρπαστα με συνοδεία κρεμμυδόπιτας, με πικάντικο τζατζίκι, αμπελοφάσουλα με ντοματούλα για σαλάτα και περιχυμένα με μπόλικο λαδολέμονο...
Τα ψαράκια πρέπει να έχουν σφιχτό δέρμα και ζωηρά σκούρα μάτια, να μην μυρίζουν βαριά και να μην έχουν ανασηκωμένες ουρές. Τότε είμαστε σχεδόν απόλυτα σίγουροι για τη φρεσκάδα τους. Πρέπει να καθαριστούν καλά από λέπια κατ' αρχήν και μετά από εντόσθια και να πλυθούν καλά. Αφού στεγνώσουν, τα αλείφουμε ελαφρά με λαδάκι, τα αλατίζουμε κατά προτίμηση με χοντρό αλάτι και πασπαλίζουμε με ελάχιστο πιπέρι.
Ανάβουμε φωτιά με ξερά κλαδάκια και τα αφήνουμε να "χωνέψουν" τελείως.
Πάντα βάζουμε τη σχάρα άδεια στη φωτιά να κάψει και την περνάμε ελαφρά με λίγο λαδάκι για να μην κολλήσουν τα ψαράκια. Τα τοποθετούμε σε σειρές με τάξη και τα ψήνουμε προσέχοντας πολύ να μην παραψηθούν και στεγνώσουν.
apisteuta wraia psaria..steile liga kai se mena..xixi
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιστροφή στα ψαράκια λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τα πιο ωραία ψάρια τα λιθρίνια...
μμμ...μας πήραν οι μυρωδιές Betty ;)
πάνω που άρχισαν να μου λείπουν τα ψαράκια με αποστόμωσες, είπα και γω δεν είχε ψαράκια το Σαββατοκύριακο; τέλεια, τρώγονται και σα φρούτο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο Μπετυ, ολα τα λεφτα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖηλεύω όταν φτιάχνεις ψάρια! :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα τα ψαράκια σου, Μπέττυ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερνάμε και εμείς φάση ψαροφαγίας για να χάσουμε- διατηρήσουμε βάρος! Μόνο που εδώ τα... "ψαράκια" είναι κάπως μεγαλύτερα... Δεν θα πιστέψεις αν τα δεις τι τεράστια που είναι (και καμιά φορά πόσο άνοστα)...
Αν και χθες φάγαμε ψαράκια δεν θα έλεγα οχι σε ένα ξεροψημμένο λιθρινάκι. Κι εγώ τρελλαίνομαι για ψάρια και θαλασσινά!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMmmmm...yperoxa! Akoma na parw mia tetoia sxara na ftaixnw kai egw psarakia sta karvouna poio aneta--me auto ton tropo ta gurizeis toso eukola, diaforetika kollane sthn sxara tou "mparmpekiou."
ΑπάντησηΔιαγραφήBetty είσαι ... απίστευτη:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧορτάσαμε φρέσκο ψαράκι μαζί σου αυτές τις μέρες!
Το ψάρι στα κάρβουνα θέλει μαεστρία (έτσι λέει ο καλός μου δηλαδή που είναι εξπέρ σ' αυτά) και τα δικά σας ψαράκια φαίνεται βρήκαν τον μάστορή τους!!!
Φιλιά, καλό απόγευμα:))
Αγγελική Ν. μετά την πολύ όμορφη ανάρτησή σου για το φεστιβάλ του Grahamstown, περιμένω και μια σχετική με ψάρια, μου έχεις πραγματικά εξάψει την περιέργεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήMaria είναι απαραίτητη μια τέτοια σχάρα, κάνε και το κόλπο με το κάψιμο και λάδωμα πριν βάλεις τα ψάρια και θα δεις ότι βγαίνουν άθιχτα και πολύ ευπαρουσίαστα από τη φωτιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΕΝΑ, είναι αλήθεια ότι μεταξύ πολλών άλλων αρετών του (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...) ο σύζυγός μου είναι και πολύ καλός ψήστης και όχι μόνο ψαριών...αλλά τα κρεατικά αργότερα, σε λίγες μέρες θα είμαστε Κρήτη και σίγουρα εκεί θα το ρίξουμε στην κρεατοφαγία! Φιλιά, καλό βράδυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήThis fish looks grilled to perfection!
ΑπάντησηΔιαγραφήBetty καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τέτοια λαχταριστά ψάρια ...άντε να φάμε εμείς το γιουβέτσι που έκανα για το μεσιμέρι!
Τα λατρεύω τα ψάρια.
Φιλιά
Axx, thelo ena lithrini tora...."exo apo to piato"! Apo ta pio nostima psaria.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμεις προτιμαμε πιο πολυ τα ψαρια κι αν ειναι και στα καρβουνα ακομα καλυτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή