Το σταφύλι θεωρώ πως είναι από τα ωραιότερα γλυκά κουταλιού! Πρώτη φορά φέτος αποφάσισα να το φτιάξω και –όχι να το παινευτώ- αλλά η προσπάθειά μου στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία!
Υλικά:
2 κιλά σταφύλι σουλτανίνα
1 κιλό ζάχαρη
1 κούπα χυμός πορτοκάλι
2 χαρτάκια βανίλια
Χυμός από 1 μικρό λεμόνι
Αμύγδαλα ασπρισμένα
Το σταφύλι πρέπει να είναι χοντρόρογο και πολύ φρέσκο.
Αφαιρούμε προσεκτικά τα κοτσανάκια για να μην τραυματίσουμε τις ρόγες. Τις πλένουμε καλά και τις αφήνουμε να στραγγίξουν.
Τις βάζουμε σε μεγάλη βαθιά κατσαρόλα και προσθέτουμε την ζάχαρη και το πορτοκάλι.
Βάζουμε στη φωτιά και κρατάμε 10 λεπτά από την στιγμή που θα πάρει βράση. Προσοχή: δεν ανακατεύουμε καθόλου – κρατάμε καλά την κατσαρόλα με τα δυο χέρια και την κουνάμε ελαφρά κυκλικά! Κατά την διάρκεια του βρασμού, αφαιρούμε προσεκτικά με τρυπητή κουτάλα τον αφρό που σχηματίζεται στην επιφάνεια.
Μόλις περάσουν τα 10 λεπτά, βγάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και την αφήνουμε για 24 ώρες, σκεπασμένη με μια καθαρή πετσέτα.
Την επόμενη μέρα προσθέτουμε στην κατσαρόλα την βανίλια και ξαναβράζουμε το γλυκό μας για 10 λεπτά, σε δυνατή φωτιά, για να δέσει το σιρόπι. Αν σχηματιστεί αφρός τον αφαιρούμε και πάλι με προσοχή. Και πάλι αποφεύγουμε το ανακάτεμα, κουνάμε μόνο την κατσαρόλα ελαφρά και κυκλικά.
Μόλις αρχίσει να δένει το σιρόπι προσθέτουμε τα αμύγδαλα και τον χυμό λεμονιού, ο οποίος βοηθάει να δέσει το σιρόπι αλλά επίσης συντελεί στο να μην ζαχαρώσει το γλυκό μας.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά.
Έχουμε ήδη αποστειρώσει τα βάζα μας (όπως στην σπιτική σάλτσα ντομάτας). Μόλις μισοκρυώσει το γλυκάκι μας, γεμίζουμε τα βάζα με προσοχή και, αφού κρυώσουν καλά, τα φυλάμε στο ψυγείο.
Γευθείτε το σκέτο ή πάνω σε γιαουρτάκι... Θεϊκό!!!








Ζυμώνουμε με τα χέρια και προσθέτουμε λίγο-λίγο το γάλα, μέχρι να πετύχουμε μια ζύμη μαλακή και ελαστική που δεν θα κολλάει στα χέρια.
Καλύπτουμε το μπολ με μεμβράνη και το αφήνουμε στο ψυγείο για μισή ώρα.
Αλείφουμε τα μπατόν σαλέ με το ασπράδι του αυγού αραιωμένο με 1 κουταλιά νερό και πασπαλίζουμε με λίγο μαυροκούκι.
Ψήνουμε για 10 λεπτά, να ροδίσουν ελαφρά.
Αν φτιάξετε την παραπάνω δόση, θα γίνουν ανάρπαστα σε χρόνο μηδέν! Αν διπλο-τριπλασιάσετε τα υλικά, τότε θα περισσέψουν, θα τα κλείσετε σε μεταλλικό ή γυάλινο βάζο, και θα διατηρηθούν για καιρό φρέσκα και τραγανά!
Ένα ζουμερό φαγάκι, εύκολο και αγαπημένο!
Βάζουμε το ολόκληρο λεμόνι στο εσωτερικό του. Τοποθετούμε το κοτόπουλο σε γάστρα, την κλείνουμε ερμητικά και ψήνουμε για 2μιση ώρες περίπου στους 160ο.
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε νερό ούτε λάδι, γιατί το κοτόπουλο κατεβάζει το λίπος και τα υγρά του και ψήνεται μέσα σε αυτά. Αφού περάσει μιάμιση ώρα ψησίματος, αν θέλουμε προσθέτουμε στη γάστρα πατάτες κομμένες μικρά κομμάτια, τις οποίες έχουμε προηγουμένως αλατοπιπεροριγανώσει! 
Και κάτι σημαντικό: Δεν ξεχνάμε να απολυμάνουμε καλά τον πάγκο εργασίας, όπου ακούμπησε το κοτόπουλο, καθώς και τα χέρια μας! 






Τη συνταγή γι αυτό το γλυκάκι την έφερα από τα αγαπημένα Κύθηρα. Όπως μου εξήγησαν, η ονομασία οφείλεται στο ότι παλιότερα το έφτιαχναν με το μέλι που περίσσευε στις κερήρθες, το οποίο, αντί για σιμιγδάλι, το ανακάτευαν με χόντρο, δηλαδή αλεσμένο στάρι!
Ανακατεύουμε καλά και μόλις πάρει βράση σβήνουμε τη φωτιά. Βγάζουμε 5-6 κουταλιές από το μίγμα σε μια κούπα και περιμένουμε να κρυώσει ελαφρά. Διαλύουμε μέσα το σιμιγδάλι, βάζουμε πάλι την κατσαρόλα στη φωτιά και ρίχνουμε μέσα σιγά-σιγά το μίγμα.
Το βράζουμε μέχρι να αρχίσει να πήζει ανακατεύοντας διαρκώς.
Το σερβίρουμε σε μπολάκια και πασπαλίζουμε με μπόλικη κανέλα και σουσάμι ~ είναι καλύτερο ζεστό ή χλιαρό!

Μέχρι να βράσουν τα ζυμαρικά, πλένουμε καλά τις ντομάτες, πετάμε τα σπόρια και τις κόβουμε σε κομματάκια.
Ψιλοκόβουμε τις ελιές. Σε μεγάλο μπολ ανακατεύουμε τις ντομάτες, τις ελιές, το λάδι, τον μαϊντανό και τη φέτα.
Προσθέτουμε τα φιογκάκια, ανακατεύουμε να ενωθούν τα υλικά, πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και σερβίρουμε. 
Τα πιο γρήγορα και εύκολα τυροπιτάκια που έχω φτιάξει ποτέ!
Υλικά για 35-40 κομμάτια (ανάλογα με το μέγεθος):
Γεμίζουμε τον κεσέ του γιαουρτιού με σπορέλαιο και το αδειάζουμε στο μπολ με τα υπόλοιπα υλικά. Ρίχνουμε λίγο πιπέρι και τα τριμμένα τυριά. Αν τα τυριά που βάλατε δεν είναι αλμυρά, προσθέστε λίγο αλάτι.
Εγώ αυτή τη φορά πρόσθεσα και 3-4 φέτες ζαμπόν ψιλοκομμένο ~ ωραιότατα επίσης γίνονται αν βάλετε κομματάκια μπέικον!
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο.
Ψήνουμε για 20 λεπτά περίπου και απολαμβάνουμε ζεστά ή κρύα! 
Το κλασσικό, υπέροχο, διαχρονικό κουλουράκι Θεσσαλονίκης, θα αποτελέσει ένα θαυμάσιο σνακ ειδικά αν το συνοδεύσουμε με ένα κομμάτι τυρί ή με λίγο βούτυρο και μέλι για το πρωϊνό μας!
Υλικά για 10-12 κουλούρια:
Ζυμώνουμε μέχρι να απορροφηθεί το λάδι και να γίνει η ζύμη σαν τρίμμα. Τότε προσθέτουμε λίγο-λίγο το χλιαρό νερό ζυμώνοντας συνέχεια, μέχρι να πετύχουμε μια ζύμη σφιχτή που δεν θα κολλάει στα χέρια.
Σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο, περίπου 30 λεπτά.
Πλάθουμε το κάθε κομμάτι σε μακρύ κορδόνι. Αλείφουμε με νερό, ενώνουμε τις άκρες και τοποθετούμε το κουλούρι με προσοχή στο σουσάμι, να κολλήσει παντού.
Αραδιάζουμε τα κουλούρια στη λαδόκολλα και ψήνουμε στους 180ο για μισή ώρα περίπου, μέχρι να ροδοκοκκινήσουν.
Ψήνουμε μόνο όσα κουλούρια θέλουμε να καταναλώσουμε. Τα υπόλοιπα τα τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο και τα βάζουμε στην κατάψυξη.
Τα βγάζουμε να ξεπαγώσουν και τα ψήνουμε όταν θελήσουμε φρέσκο, ζεστό κουλουράκι!